Zainicjowany przez Instytut Muzyki i Tańca program „Kompozytor – rezydent” nawiązuje do rozpowszechnionej w Europie i na świecie praktyki łączenia twórców z profesjonalnym instytucjami muzycznymi.
Kompozytorem-rezydentem Orkiestry Muzyki Nowej w sezonie 2016/2017 jest Paweł Hendrich
Paweł Hendrich urodził się w roku 1979 we Wrocławiu. Jest absolwentem kompozycji wrocławskiej Akademii Muzycznej.
Droga Pawła Hendricha do komponowania była nietypowa. Do osiemnastego roku życia nie miał doświadczeń z klasyczną edukacją muzyczną, ale grał już od pewnego czasu na basie w zespole metalowym. Zdecydował się wówczas na naukę gry na waltorni, dzięki czemu mógł zacząć edukację od razu na poziomie średniej szkoły muzycznej. Jak sam twierdzi, decyzja o podjęciu klasycznej ścieżki edukacji podyktowana była "pragnieniem zgłębienia wnętrza muzyki".
Niedługo po rozpoczęciu nauki, zachęcony przez pedagogów, podjął pierwsze próby kompozytorskie - początkowo bardzo intuicyjne, po niedługim czasie jednak coraz bardziej usystematyzowane. W pierwszym okresie komponowania, jeszcze na etapie szkoły średniej, konsultacji w zakresie kompozycji udzielał Pawłowi Hendrichowi prof. Jerzy Filc. Już w tym czasie Hendrich zaczyna porządkować swoją technikę kompozytorską. W wieku 22 lat pisze pierwsze dojrzałe kompozycje, w tym "Gnothi seauton" z 2001 roku na orkiestrę kameralną.
Na kształtowanie się języka muzycznego kompozytora ogromny wpływ, jak sam przyznaje,miały rodzinne tradycje akademickie. Część rodziny Hendrichów pracowała naukowo na wyższych uczelniach w obszarze nauk ścisłych. Przyszły kompozytor jeszcze podczas nauki w średniej szkole muzycznej rozpoczął studia ekonomiczne.
Paweł Hendrich bardzo dużą wagę przykłada do teoretycznego zaplecza komponowania. Sam mówi, że blisko mu do średniowiecznego modelu tworzenia muzyki, gdzie twórca ma być najpierw teoretykiem, a dopiero następnie praktykiem. U Hendricha przekłada się to na ogromną pracę na etapie prekompozycyjnym, którego wkład w całość procesu twórczego nad utworem sam ocenia na 85 proc.
Swoje zainteresowania systematyką muzyczną rozwijał pisząc kolejne prace teoretyczne i kompozycje na Akademii Muzycznej we Wrocławiu – tytuł licencjacki broni w 2006 roku, magisterski (z wyróżnieniem) w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil w roku 2008, w 2011 roku otrzymuje tytuł doktora. W międzyczasie (w roku akademickim 2005/2006) w Hochschule für Musik w Kolonii uczy się pod kierunkiem Yorka Höllera. W latach 2004-2008 jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w 2007 roku Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego włącza go do grona trzynastu kompozytorów objętych czteroletnim Programem Promocji.
W tym samym roku wraz z dwójka innych wrocławskich kompozytorów: Cezarym Duchnowskim oraz Sławomirem Kupczakiem zakłada zespół Phonos ek Mechanes, który łączy elementy muzyki komponowanej, improwizacji oraz live electronics. Gra w nim na gitarze elektrycznej.
W 2012 roku nakładem wydawnictwa Bołt Records ukazał się monograficzny album zespołu "C+-". Dwa lata wcześniej wydawnictwo DUX opublikowało monograficzną płytę z kompozycjami Pawła Hendricha. Znalazły się na niej takie utwory jak "Divertsicorium"(2005) na zespół kameralny, "Multivalentis" (2006) na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian, czy "Liolit" (2009-2010) na orkiestrę kameralną.
Zawarte na płycie kompozycje, podobnie jak te powstałe po 2002 roku, wskazują na wzrastające zainteresowanie kompozytora wielowarstwowością dzieła oraz heterochronią, czyli symultanicznymi przebiegami linii muzycznych w odmiennych tempach. Hendrich rozwija też autorską koncepcję okresowej organizacji materiału wysokościowo-dźwiękowego.
Polega to m.in. na wyjściu poza model, w którym oktawa stanowi podstawowy czynnik organizacji materiału wysokościowego. W rezultacie kompozytor opracowuje inne modele podziału oktawy niż klasyczny z dwunastoma półtonami, odchodzi też od podziałów regulowanych oktawą, włączając ją w bardziej nadrzędne struktury organizujące materiał.
Praca nad każdą kompozycją to dla Pawła Hendricha okazja do rozwijania autorskiego systemu organizacji materiału dźwiękowego na etapie prekompozycyjnym.
Większość jego kompozycji nosi łacińskie i starogreckie nazwy; niejednokrotnie są to neologizmy. Zwracają one uwagę przede wszystkim na zagadnienia techniczno-kompozytorskie podejmowane w danym utworze. Kompozytor unika bowiem odniesień pozamuzycznych, a jego twórczość zdecydowanie opowiada się po stronie muzyki absolutnej, a zarazem po stronie naukowej ścisłości. Chodzi tu muzykę jako naukę ścisłą w tym sensie, że technika pojawia się w niej jako teoria naukowa wskazująca na możliwości wynikające z praw akustyki.
Kompozycje Pawła Hendricha wykonywano m.in. w ramach "Warszawskiej Jesieni", "Musica Polonica Nova", "Musica Electronica Nova", na festiwalu "Audio Art" w Krakowie. Wielokrotnie wykonywana była również za granicą, m.in. w Niemczech, Danii, USA, Turcji, Hiszpanii, Szwecji, Czechach, na Węgrzech i Malcie.
(Autor: Paweł Krzaczkowski, styczeń 2015)
Najważniejsze kompozycje:
- "Alopopulo" na orkiestrę kameralną, skrzypce i komputery (2014)
- Accant na akordeon i komputer (2014)
- "Ertytre" na jedną lub osiem wiolonczel (2013-14)
- "Drovorb" na klarnet, róg, fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2013)
- "Kioloik" na jeden lub dwa flety (2012)
- "Sedimetron" na zespół kameralny (2012)
- "Metasolidus II / Crypto" skrypty na orkiestrę symfoniczną i komputer (2011-12)
- "Emergon αβ" na zespół kameralny i komputer (2011)
- "Liolit" na orkiestrę kameralną (2009-2010)
- "Diaphanoid" na zespół kameralny (2010)
- "Hyloflex αβ" na orkiestrę smyczkową i komputera (2007-09)
- "Cyclostratus" na skrzypce, klarnet basowy, marimbę, fortepian i beatbox (2008)
- "Metasolidus I" na orkiestrę symfoniczną (2005-07)
- "Instalacja dźwiękowa Phonarium II" (2006)
- "Multivalentis" na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006)
- "Anepigraph" na małą orkiestrę (2005)
- "Diversicorium" na zespół kameralny (2005)
- "Heterochronia" na orkiestrę symfoniczną (2002-04)
- "Gnothi seauton" na orkiestrę kameralną (2001)
W ramach niniejszej rezydencji odbędą się następujące wykonania dzieł Pawła Hendricha:
15.01.2017, Sala kameralna NOSPR
Paweł Hendrich: Pteropetros na akordeon, kwintet dęty i kwartet smyczkowy
Paweł Hendrich: Accant (acc solo + electronic)
Wykonawcy:
Orkiestra Muzyki Nowej / Rafał Łuc / Szymon Bywalec
5.03.2017, Sala kameralna NOSPR
Paweł Hendrich: Prawykonanie Hordiaver
Wykonawcy:
Orkiestra Muzyki Nowej / Rafał Łuc / Szymon Bywalec / inni soliści TBA
30.04.2017 – NOSPR, sala koncertowa koncert w ramach JazzArt
Paweł Hendrich – Liolit
Orkiestra Muzyki Nowej / Szymon Bywalec
Wykonanie i prawykonanie utworów Pawła Hendricha odbywa się i jest współfinansowane w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Kompozytor – rezydent